13.03.2019
Warsztaty Po-Rozumienie

Fundacja FOSTER donosi, że we współpracy z Katarzyną Jackowską, antropolożka kultury, muzykantką, opowiadaczką historii, animatorką kultury i edukatorką oraz Elżbietą Czapiewską, pedagożką, specjalistką do spraw wdrażania zmiany w szkołach, entuzjastką modelu edukacji włączającej i z zamiłowania mediatorem i specjalistą ds komunikacji, przeprowadzi w Szkole Podstawowej nr 8 w Sopocie "Warsztaty Po-Rozumienie". Z naszych obserwacji wynika bowiem, że mówiąc do siebie, rozumiemy się coraz mniej i że najwyższy czas zwrócić dzieciom uwagę na słowo i jego moc. Może warto stworzyć zalążek i wyposażyć w narzędzia to dorastające pokolenie, by kiedyś, mimo różnic, umiało się komunikować?

Z założenia zajęcia mają mieć formę zabawy odwołującej się do baśni, w którą uczniowie mogą aktywnie się włączyć. Będziemy rozmawiać o emocjach, o ich rozpoznawaniu, o znaczeniu słowa, o szacunku i porozumiewaniu się bez przemocy.

Mamy nadzieję włączyć w naszą zabawę Nauczycieli i zaopatrzyć ich oraz Rodziców w materiały powarsztatowe, które pozwolą utrwalać w dzieciach postawy opierające się na przyjaznym, otwartym stosunku do rówieśników i otaczającego świata. Dzieci z natury nie są nienawistne. Jeśli takie się stają, to my, dorośli, powinniśmy im pomóc

Na zajęciach Prowadzące będą poruszać się wokół następujących zagadnień:

• wzajemnego szacunku, zarówno w werbalnym, jak i niewerbalnym kontakcie (mowa ciała),
• strachu i wstydu przed wyobcowaniem i wykluczeniem. Jak uczyć nas wszystkich przyjaznego współistnienia w tym samym środowisku? Jak nie wykluczać, bo miejsca jest dość dla wszystkich.
• co to jest "łańcuszek pogardy". Przemoc fizyczna rozpoczyna się od przyzwolenia na pogardliwe myślenie o kimś innym.
• inności, odmienności i granicach (naszych własnych i cudzych).
• obojętności, czyli przyzwoleniu na złe zachowania innych wokół nas.
• komunikacji w ogóle – czyli jak poruszać się w świecie hejterów.

Zajęcia są tak skonstruowane, żeby dzieci mogły same zobaczyć, ile tej odmienności jest wokół; gdzie są ich własne granice, co uznają za swoje , a co za obce; jak rozpoznać i nazwać emocje związane z obcością; jak rozpoznać i nazwać emocje związane z sytuacją odrzucenia i agresji – zarówno, gdy samemu się jest ofiarą, jak i gdy to ma miejsce obok nas.

Baśń podczas zajęć ma być przykładem i ilustracją pewnego zachowania. Ma inspirować do zabawy. Zabawa ma służyć przeprowadzeniu ćwiczeń z poruszonych zagadnień i utrwalać te postawy, które mają pomagać dzieciom w funkcjonowaniu w rzeczywistości w sposób przyjazny i otwarty, bez przemocy słownej i bez agresji.